افزايش روز افزون استفاده بشر از حمل و نقل جاده اي باعث شده است كه بحث كاهش تلفات انساني و افزايش ايمني در رانندگي اهميت بسياري پيدا كند. استفاده از روسازي متخلخل يكي از راهكار¬هاي افزايش ايمني در شرايط نامساعد جوي و بارندگي مي باشد كه باعث مي شود روان آب سطحي از سطح روسازي عبور كند و زهكش شود تا ديگر سطح جاده لغزنده نگردد. در اين ميان روسازي متخلخل با وجود محاسن مختلف مانند : كاهش آلودگي صوتي، كاهش پاشش آب، كاهش انعكاس نور و افزايش ضريب اصطكاك اما بدليل برخي معايب از جمله دوام كم و هزينه بر بودن تعمير نگهداري خيلي مورد توجه قرار نگرفته است. به همين منظور با تحقيقات صورت گرفته به تركيب جديد دست يافته¬ايم كه مي¬توانيم با استفاده از مواد ضايعاتي و بازيافتي (مانند: سرباره فولادي، خاكستر بادي، ضايعات آهن، ضايعات لاستيك) كه دپو آن ها براي محيط زيست خطرناك است ضمن افزايش محاسن روسازي متخلخل، باعث ازبين رفتن و يا كاهش معايب آن نيز شويم. در نهايت تركيب نهايي ضمن كمك به كاهش آلودگي محيط زيست باعث كاهش مصرف منابع طبيعي در ساخت روسازي آسفالتي شده كه از لحاظ اقتصادي نيز مقرون به صرفه است و در عين حال كيفيت و دوام آسفالت متخلخل را بهبود مي بخشد.